Nowicjat, do kerego przijynli Stanika, bōł przi kościele św. Andrzeja. Karlus, podug godki tych, co go znali,bōł nojlepszym ze wszyskich fratrōw. Nojświyntszo Paniynka mianowoł swojōm Matkōm i Paniōm.
Jakosik tak miesiōnc do swoji śmierci Stanik pedziōł kamratōm iże chnetko bydzie ś niym kōniec. Na św. Wawrzińca, 10 siyrpnia 1568 roku (rok po tym jak uciyk ze Wiednia) ciynżko zaniymōg i juzaś godoł ô tym, co chnet zemrze. Prosiōł Nojświyntszo Paniynka coby mōg jeji Wniebowziyńcie fajrować już we niebie.
Bōło ś niym coroz to gorzi. Wyspowiadoł sie, wykōmunikowoł,przijon Sakramynt chorych. Mioł ino ôziymnoście lot, a jego życie miało sie ku kōńcu. Umiyroł przitōmnie. We rynce trzimoł krziż i ôbrozek ze Nojświyntszōm Paniynkōm. Bōło to 15 siyrpnia we roku 1568 ô trzeci rano. Rozstoł sie z tym światym cichuśko i poleku. Kosciōł ôgłosiōł go błogosławiōnym we 1605 roku, a już we 1726 ôgłosiōł go świyntym. Papiyż Jan XXIII uznoł, co św. Stanisław Kostka bydzie patrōnym modziokōw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz