Nō i prziszoł tyn – jak to wszyjscy godajōm – nojgryfniejszy ze cołkigo roku miesiōnc – moj. Tak medykowałach, pojakymu ludzie majōm go tak fest radzi i zdo mi sie,co kożdy skuli czegosik inkszego. Bo tyż sie nazbiyrało na te majowe dni fajerōw ôd grōma i trocha.
Napoczynōmy majowe fajrowanie już ôd 1.maja, we kery to dziyń mōmy Świynto Robotnikōw. Po prowdzie już niy fajrujymy tak buczno, jak piyrwy, ale fraj ôd roboty jes, idzie sie dychnōńć, pobyć ze babeczkōm i bajtlami, trefić sie ze kamratami, a fto chce, to może i ze fanōm ciś na parada (we nikerych miejscach dali je rychtujōm). Spōminōmy tyż wtynczos to, ize pora lot tymu nazod wlezli my do Europyjski Unie.
Potym drugi dziyń moja – świynto naszyj polskij fany. I tukej niyroz zdo mi sie, iże miyszkōm we cudzym landzie, kaj miyszko tyż kupka polskich patrijotōw, kere wiedzōm ô tym świyncie i wywiyszajōm bioło – czerwōne fany. Wejrzijcie na nasze dōmy, dziedziny itd. - dyć na palcach ôd jednyj rynki idzie porachować te fany we ôknach. To co, tam, kaj jich niy ma, to miyszkajōm auslyndry ? Cosik tu niy gro. Abo jeszcze ô tym świyncie ludziska niy wiedzōm, abo wiedzōm, ino fanōw niy idzie kupić, abo jym sie take farby narodowe niy widzōm, abo gańba jym sie prziznać,iże sōm Polokami, abo... sama już niy wiym.
I przichodzi trzeci dziyń moja - Świynto Kōnstytucje 3.Moja, nale tyż świynto kościelne – Nojświyntszyj Paniynki Krōlowyj Polski.
Dalszy – szczworty moja – farujōm wszyjscy ci, kerzi robiōm we werkach: wermery, walcyrze, szmelcyrze i inksi, kerym patrōnuje św. Florek - fojermany, kōminiorze i piekorze.
Jes tyż w tym gryfnym miesiōncu świynto nojbardzi znane we Polsce – Dziyń Matki.
I jeszcze cosik: fajer, na kery, czekajōm te bajtle, co idōm do piyrszyj Kōmunije. Czekajōm na tyn dziyń kej dioboł na dusza. I niy zowdy skiż tego, co sie bydzie dzioło we kościele. A winni sōm tymu jejich Ôjce. Dyć już ôd poru miesiyncy ciyngym fandzolōm ino ô tym, we keryj knajpie bydzie fajer, wiela bydzie gości. Jake gyszynki dostanōm ôd potkōw itd. Tōż niy ma sie co dziwać, iże bajtle porzōnd ô tym tyrtajōm. A pamiyntocie, jak to bōło przodzi? Kōmunijny fajer rychtowało sie w dōma. Snosiyło sie ôd sōmsiadōw stoły, stołki, ôbiod warzōła jakosik wywołano, znajōmo kuchara abo ciotka, abo jako kamratka. Wszyjscy goście tōmpali niy ino na mszo, ale i na niyszpōr. Szatki bōły skrōmne, wiōnuszki ze merty, a i synki mieli kōncki merty przi ancużku, no i świyczki tyż sie mertōm ôwijało.
Pamiyntōm tyż, iże sōmsiadōw czynstowało sie kōmunijnym kołoczym. A gyszynki? Fto tam wtynczos śniōł ô kole. Jak sie kōmuś lepi wiydło, to bajtel dostoł zygarek, abo tyż ôd bardzi majyntnych potkōw jaki grosz. A krōm tego, szekulady roztomajtych zortōw, bōmbōniyrki, jako biblyjka , abo inkszo ksiōnżka. Nō i we modzie bōły szolki ze talyrzikym, na kerych stoło napisane „Pamiōntka I – szy Kōmuniji". Nikerzi we tych szolkach mieli jeszcze bōmbōny – niy szkloki, ani irysy, ani tym bardzi kopalnioki, ino take lepsze – szekuladowe. I uciechy z tego bōło, a uciechy. Jak kogo bōło stać, to broł potym we bestydziyń swojigo bajtla wysztiglowanego we kōmunijne ôblycze i maściōł śniym do fotografisty, coby go knipsnōńć i mieć pamiōntka z tego fajeru. Wierza, iże sōm jeszcze take Ôjce i take bajtle, kere cieszōm sie tym dniym tak, jak trza. Ale tak richtig to wiela jich jes ? Wiynkszość umiy sie ino asić jedyn przed drugym wiela to dostali kasy, jaki marki knipsaparat, laptop, abo – ô zgrozo ! - telewizor, a bywo, że i motor. Co sie to porobiyło, pra ?
Niy moga tyż przepōmnieć ô takym niyoficjalnym świyncie. Trefi ône 27 go moja. Bydzie to 3 Diktand Godki Ślōnskij P.M. Łysohorskygo Ondry. Wszyjscy, kerzi przajōm ślōnskij godce, trefiōm sie we Rybniku, we zabytkowy grubie „Ignacy”. I wierza, iże bydzie to dlo nich richtig świynto.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz